Bijbeltekst: Lucas 12 : 16 t/m 21.

‘Het Begin van het einde’, zo luidde een kop, over het begin van de vaccinatiecampagne. Er is licht aan het eind van de tunnel ! En wat betekent dat nu voor later dit jaar? Gaat u weer terug naar uw oude leven? Heeft u al plannen gemaakt voor, bijvoorbeeld, een vakantie ? Of hebt u zich voorgenomen het helemaal anders te gaan doen? Wat zegt de Bijbel hierover en wat geeft zekerheid? Laten we eens een poging doen daar duidelijkheid in te krijgen.

Voornemens.
Hoe het jaar ook zal verlopen, we maken allemaal keuzes. De één is blij dat we weer terug naar normaal kunnen en is daar tevreden mee. De ander wil het juist helemaal anders gaan doen, omdat hij of zij nieuwe inzichten heeft gekregen die hij of zij in het leven wil gaan toepassen. Weer een ander ziet zelfs nu nog allerlei leeuwen en beren op zijn weg. Hoe ga je daar nu mee om? Je kunt tal van voornemens hebben, maar we weten ook dat bij velen die voornemens al in de eerste weken van januari zijn losgelaten. Gesneuveld in het geweld van het alledaagse. Is dat erg ? Wel als je resultaat gericht bent, want juist dat resultaat bleef uit. Overigens heeft men soms een duidelijk doel gesteld en een stappenplan uitgedacht. Maar het staat en valt bij de uitvoering. Het ontbreekt ons vaak aan discipline. De wilskracht ontbreekt en dan wordt het niets. Ook Paulus kende voornemens, 1 Thessalonicenzen 3 : 18; “Wij stonden dan ook meer dan eens op het punt naar u toe te komen- ik, Paulus, niet in de laatste plaats-, maar Satan heeft het ons belet”. En ook op andere plaatsen geeft Paulus soms blijk van zijn voornemens. Echter er komt niets van terecht, omdat God een andere weg met hem wil gaan, of zoals hij zelf zegt Satan hem tegenwerkt. Geen resultaat dus. Is dat erg? Laten we zeggen dat Paulus zelf dat niet fijn vond, uit zijn woorden kan je dat wel opmaken. Maar wat hier vooral telt is zijn intentie. Zijn hart is er vol van. En dat op zich is al heel belangrijk. En is het niet zo; God kent onze harten, Lucas 16 : 15. ‘Ja, dat is makkelijk, zo kan ik het ook’, zeg je misschien. Maar dan moet je kijken wat Paulus doet. Hij zoekt een andere weg om toch het contact met de gemeente van Thessaloniki te kunnen leggen. In zijn actie laat hij zien dat hij het echt meent. Zijn hart is er zo op gericht dat hij andere wegen zoekt. Misschien niet helemaal zoals hij het bedacht had, maar toch door hem geïnitieerd. Hij is en blijft betrokken. Dat kan ons iets leren. Wij kunnen een voornemen hebben, dat we niet konden realiseren, maar we kunnen dan kijken of er andere mogelijkheden zijn om toch te bereiken wat we willen. En dan blijft er nog altijd over, dat de mens wikt, maar God beschikt. Kijk maar naar onze Bijbeltekst. God gaat soms een andere weg met ons. Daar kan je je met hand en tand tegen verzetten. Maar tegen God ingaan heeft geen zin. Beter is het gehoorzaam je te buigen, niet mijn wil, maar Uw wil geschiedde. En je zult versteld staan van wat Hij voor je in petto heeft. Kijk maar naar Paulus, wat heeft hij niet mogen betekenen voor de kerk. God ging een andere weg met hem, dan hijzelf had bedacht, maar die weg was vele malen beter, dan wat Paulus had verwacht.

Voorbehoud.
‘Mag ik dan helemaal geen plannen maken’? Jawel, maar vergeet God niet in je plannen. Onze Bijbeltekst laat dat heel duidelijk zien. Die rijke heer vergat God in het maken van zijn plannen. Hij is het klassieke voorbeeld van de autonome mens. Een boek van tweeduizend jaar oud, blijkt ook nu weer zo actueel, alsof het voor vandaag geschreven is. Vandaag de dag denkt de mens ook autonoom te zijn. God niet nodig te hebben. Maar de Covid 19 pandemie heeft ons wel anders geleerd, hoop ik. Het heeft ons leven helemaal op zijn kop gezet. Ineens konden we niet meer wat we zo gewend waren. We konden niet op vakantie of op wintersport. Zelfs zoiets gewoons als winkelen is er niet bij. En dan heb ik het nog niet eens over handen schudden of knuffelen of op bezoek gaan bij je oude (o)ma en (o)pa. Mensen worden zomaar ziek en velen stierven geheel onverwacht, meer dan 13.000 in Nederland alleen al aan Corona. Hoezo autonome mens? “Dwaas, nog deze nacht zal je leven van je worden teruggevorderd”, Lucas 12 : 20. En dan is al je inspanning voor niets geweest. De rijke uit de gelijkenis van Jezus moest dat ervaren. Je hebt niets aan je rijkdom, als je God erbuiten laat. Plannen mag, maar doet dat met God. ‘Hoe dan’? Een goede vriend van mij Ds. S. Abraham, predikant in India en een Indiër, zei eens; ‘jullie westerlingen maken eerst plannen en vragen dan nog even de zegen van de Heer erover. Wij leggen ons voornemen voor aan de Heer en wachten dan hoe Hij ons dat zal schenken’. Je kunt het ook zo zeggen; wij schrijven een heel plan en leggen dat dan aan Hem voor, of Hij maar even tekenen wil bij het kruisje. De Indiër legt een blanco vel papier voor Hem neer en vraag Hem om op te schrijven wat ze moeten doen. Wat wil dit nu zeggen? Wij westerlingen zijn behept met het virus van de autonomie, wij bepalen. De Indiër heeft geleerd te wachten. Beiden hebben hun voor en nadelen. Maar er schuilt ook een waarschuwing in. We noemen dat ook wel het voorbehoud van Jacobus. “U zou moeten zeggen: ‘Als de Heer het wil, zijn we dan in leven en zullen we dit of dat doen”, Jacobus 4 : 15. Bij alle plannen die je maakt moet je de Heer betrekken. Maar ik wil daar wel bij zeggen, doe dat vooraf. De formulering van Jacobus’ voorbehoud duidt daar ook op. Evenals de uitspraak van Christus zelf toen Hij tot zijn Vader bad; “Maar laat niet wat Ik wil, maar wat U wilt gebeuren”, Lucas 22 : 42. Dat betekent dat je jezelf eerst afvraagt wat wil de Here. En dat je pas daarna je plannen gaat maken. Want anders is het alsof God alleen maar voor akkoord mag tekenen bij het kruisje. Maar zo werkt het niet. En het is ook niet wijs. Want Hij is almachtig en alwetend en eeuwig. Hij kan alles overzien en weet dus wat goed voor ons is en wat wij nodig hebben.

Voorbeden.
Wij moeten God dus vragen om wat Hij wil. Vandaar het woord voorbeden. Dat kan je op twee manieren duiden. We bidden voor…. Voorbeden dus. Maar ook we bidden van te voren, vóórbeden dus. Je vraagt vooraf de zegen van de Heer. Je legt je voornemens, je moeiten, je problemen, je intenties bij Hem neer. Je legt ze in Zijn hand. En daar moet je ze dan ook laten. Wij zijn vaak geneigd om ze dan vervolgens zelf weer op te pakken. De autonome mens, nietwaar? Maar dat betekend dat wij er zelf weer mee moeten worstelen en er zelf weer over gaan piekeren. We hebben er dan weer slapeloze nachten van. Of we draaien ons in allerlei bochten om het toch maar voor elkaar te brengen. Maar dat is niet nodig. Wanneer je het in Gods hand hebt gelegd, dan heeft Hij de verantwoordelijkheid ervoor op zich genomen. Wij moeten dan alleen maar wachten op de Heer. Dat is niet makkelijk, maar wel wijs en noodzakelijk. Kijk maar eens wat vers 3 van Gezang 293 ( LvK) er van zegt; “Laat mij niet mijn lot beslissen, zo ik mocht, ik durfde niet. Ach, hoe zou ik mij vergissen, als Gij mij de keuze liet”! Maar hoe dan wel? “Wil mij als een kind behandelen, dat alleen de weg niet vindt: neem mijn hand in uwe handen en geleid mij als een kind”. Dat moeten we dus doen, worden als een kind. Je aan de hand van Vader laten leiden door dit leven. Hij weet wat het beste voor je is en Hij weet wat je nodig hebt. Hij heeft het beste met je voor, want je bent Zijn kind. Duur gekocht met het bloed van Zijn enige Zoon, Jezus Christus. En dan ga je een mooie toekomst te gemoed of dat nu hier op aarde is of in de hemel. Je mag dan bij Hem zijn en daar is het goed. Dan kan je in dit vertrouwen leven; “Wat de toekomst brengen moge, mij geleid des Heren hand; moedig sla ik dus de ogen naar het onbekende land. Leer mij volgen zonder vragen; Vader, wat Gij doet is goed! Leer mij slechts het heden dragen met een rustig kalme moed”! LvK, Gezang 293 : 1.
De Beste wensen en Gods zegen voor 2021 gewenst.
F.L.